De geciteede strofen vormen samen het gedicht In de academie van K. Michel. Zonder onderbreking ziet het gedicht er als volgt uit:

In de academie

De leerling stond op en sprak:

Eeuwen en eeuwen
Hebben wij in de schaduw van de geest geleefd
Hebben wij gedacht
Dat het verstand de wereld spiegelt
Dat de dingen aan een naam gehoorzamen
Dat in het lichaam een innerlijk huist
Dat het wezen ergens achter de verschijning
In de diepte schuilt

Maar zie de vorm van de wolken in de lucht
Luister naar de groeiende bamboestengels
Zie het getal van de schuimkoppen in zee
Kijk naar het gedrag van de gletsjers

De woorden zijn contouren
De geest is een theologische inblazing
De verschijning is qualitate qua het wezen
En het innerlijk is omgekeerd het lichaam

Laten wij ons dus allen ontkleden
Naakt als de stenen, de dieren in het veld
Het wegdek van verlaten wegen
Laten wij het licht van de wereld
Op de huid van onze lichamen ontvangen

De huid die inzicht en troost zal schenken
De huid die verlichting zal brengen

Erkenning en rijkdom doen niet meer ter zake
Voor schaamte is nu geen plaats
Het licht wacht

De waarheid is hier

K. Michel

 Overzicht